خانه تابستانی

انگار مجبورت کردن باید فارسی تایپ کنی تا دستت روون شه ..اههههههههه ... یه غری دارم.. از دست خودم گاهی خیلی به ستوه میام ..قوانین سخت میگذارم. باورشون دارم تا انتهای وجود. ولی تهش که خیلی موفق می شم یهوعصبانیت خالص میشم از دست دنیا. این جوری شو دیده بودی؟ من کشور دیگه ای ندیدم اما المان رو دوست دارم. تو خیابون که قدم می زنم احساس غریب افتادن در یک کشور بیگانه رو ندارم. تو قطار که نشستم به مردم فحش نمی دم تو دلم. المان کشور امنیت منه. چنان به میزم تو افیس خو گرفتم که میتونم یه لکچر در باره احساس صمیمیت انسان با چوب ومحیط میزو کاکتوس و اتمسفرو .. و تاثیر ان در بازدهی کاری بدم. میتونم ساده بگم صب که میشینم پشت میزم الکی خوب میشه حالم.. خونه واقعیه .. انگار من سالها زندگی واقعی نکردم..سالها هی تمرین کردم.. هی منتظر شدم که الان بشه... کلید رو بندازم تو و در رو باز کنم و بو بکشم. الکی به اشپزخونه سر میزنم.. احساس میکنم خونه مراقب منه.. کارام اروم اروم پیش میره.. اگه نگم که دو هفته دیگه ارائه دارم و فشار اون رو نیارم وسط همه چی خوبه و انگار دلیلی نداره که چس ناله کنم.. شنا میکنم . مسئول این ش

= انگار باید به دیدن کسی‌ برم که مدت هاست ازش بی‌ خبرم. احساس می‌کنم با اینکه کلی‌ حرف دارم زورم میاد بنویسم.. راست راستش این مدت ۲-۳ تا نوشتم اما پست نکردم. چون خیلی‌ خصوصی بود؟! شاید چون خیلی‌ دپرس بود. دوست نداشتم این حرفا رو دیگه اینجا بنویسم.. = خوبم... تازه گیها هی‌ دلم برا مامانم تنگ می‌شه.. هی‌ برا بابام.. برا تهمینه.. کلا دل‌ آدم موجود خیلی‌ غیر خطیه، اصلا نمی‌شه مثل شکم باهاش رفتار کرد. تو میدونی‌ سر صبح اگه ماست بخوری یا شیر یا نارنگی سردیت میکنه.. نمی‌خوری.. میدونی‌ ناهار سرد دوست نداری یا عصر‌ها چایی خیلی‌ شکم رو خوب میکنه و حالتو جا میاره.. اما دل‌ آدم که اینطوری نیست.. لامصب همش هورمونیه.. من پریروز دلم تنگ شد.. زنگ زدم به سمانه.. هی‌ دلم تنگ بود .. هی‌.. یک ساعت باهاش حرف زدم.. اونقد که خوبم شد.. فک کردم دیگه خوبم.. اما پری شب خواب دیدم و تمام دیروز احساسات شدید داشتم.. دلم می‌خواد برم شنا و یه عالمه با فرزانه حرف بزنم و یک عالمه با مریم چت کنم.. ببینم آدم‌های زندگی‌ من الان کجان.. چی‌ کار می‌کنن.. ببینم خوبن؟ دلم برا صدای آدم‌ها تنگ می‌شه.. برا شوخی‌‌های منحصر به فرد آ