خانه تابستانی

 این از اون شب هاییه که اینقدر فکر و حس دارم خوابم نمیبره  در تمام امروز تلاش کردیم با این مرد هم جهت باشیم که برنامه هامون درست  حفظ بشه . صبح دوستمون که اومد دیدنمون با وجود پیچیدگی هایی که با بچه اولی حس میکردیم تلاش کردیم  پیشمون احساس سنگینی نکنه و بعد ازظهر  مهمونی که رفتیم به بچه ها خوش بگذره  این وسطها یجا برگشت گفت حالا چی میشه من اصلا این شرکت بمونم و ما این شهر بمونیم و دیگه نریم  سویس . این حرفش برای من اون لحظه مثل یک رویاپردازی شیرین بود. اصلا فکر هم نکردم بهش  اما شب اومدم خوابیدم. نیم ساعت بدش از ریفلاکس معده پاشدم با اینکه چیز اشتباهی نخورده بودم. بعد  هر چی کردم خوابم نبرد .هر چی کردم خوابم نبرد.. خودم رو رها کردم و فهمیدم اون جمله اش .. که گفت بمونیم همین شهر .. تمام برنامه هایی که در یک سال و نیم گذشته چیدیم رو مثل  زمین لرزه به خطر انداخت.   از آینده خبر ندارم. نمیشه پیش بینی هم کرد دنیا به چه سمتی میره . اما میدونم که ما درباره مهاجرت به سویس جدی حرف زدیم . درباره اینجا نموندن مطمئن بودیم . اینقدر که هر کسی میپرسه خوب شما چطور ؟ ما میگفتیم ما این شهر برامون خیلی ب