١- ادم ها در جمهوري چك به من لبخند ميزدند، وقتيبه طور تصادفي نگاهم بهشون ميفتاد. وقتي با صداي بلند از ژان سوال كردم و اون جوابو نميدونست يكي كه داشت رد ميشد با ادب جواب داد. وقتي ما با اضطراب داشتيم در ايسگاه غلط پياده ميشديم يكي اومد ازمون پرسيد كجا ميخوايد بريد و راهنماييمون كرد. من در اين پنج سال و نيم
خودم يك پارچه الماني شدم! هواي بهار چك مثل بهار شمال نرم بود با اسمون ابري روشن و بارون هاي ريز شاعرانه. فكر ميكنم ادم هاي هرجا به هواي همون جا شبيهند.
٢- به نظر من پراگ زيبا ترين شهر اروپاست. اما اين كافي نيست ، كشور چك با كوهاي اتشفشاني سنگي و ابشار هاي كوچيك و بزرگ بين كوها و غارهاي مختلف و مسير هاي متعدد پياده روي يكي از اسرار اميز ترين و قابل كشف تري جاهاي اروپاست. ارزان و زيبا.
شمال كشور چك يك سري كوهاي سنگي غول اسا داره كه به نظرم خيلي جذابند. اگرچه خيلي مشهور نيستن.. كوهايي كه حتي تا ٢٠٠ متر ارتفاع دارند و راه خيلي باريكي بينشون هست براي پياده روي.
فاصله بين دوتا ديواره صحره نيم متر بود و ژان فكر ميكرد رد نميشه..
ادرس و مسير اين جاده ها رو اين جا ميزارم.. با هزينه قطار .. از دست نبايد داد..عكس هاي اينجا رو با موبايل گرفتم كيفيت خوبي ندارند..
اينا رو پراكنده نوشتم.. نخواستم سفرنامه بشه.. فقط تيكه هاي سفر رو تا از دستم در نرفتن ايجا ريختم تا بيام مرتبشون كنم
No comments:
Post a Comment