دلم آشوب میشه.
گاهی که میشینم به ترس هام فکر میکنم.
به ترس های انتزاعی
به مرز هایی که هیچ موقه ذهنم ازشون رد نشده
به دنیایی که توش جای من خالیه
به استاد ارشدم ایمیل زدم.گفتم چیزایی که یام دادی دارم استفاده میکنم..
اونایی که یاد نگرفتم مجبورم باز تمرین کنم تا یاد بگیرم!
زندگیم همینه.. هر چیزی که بلد نیستم
اونقد میاد پوکم میکنه
که مجبور شم یاد بگیرمش..
حالا اینا رو ول کن.
نفس عمیق بکش.. میکشم
چشماتو ببند..میبندم
حتا اگه اون اتفاق ها همشون بیفتند
حتا اگه..
من همین جام.
No comments:
Post a Comment