من حرفی ندارم. در یکی از مرز‌های خودم ایستاده ام. یا این مرز رو ردّ می‌کنم و به مرحله بعد میرم. که هیچ ایده یی ندارم چه جوری..
یا پستش باقی میمونم و هی این روند تکراری رو تکرار می‌کنم و درد میکشم. کاری که تا الان کردم.
میدونی گاهی واقعا سخت می‌شه قبول کنی مشکل خود تو بودی
No comments:
Post a Comment